Ερωφίλη του Γ.
Χορτάτση με τους σπουδαίους ηθοποιούς Γιάννη Νικολαϊδη
και Φωτεινή Φιλοσόφου που οι λάτρεις του σοβαρού θεάτρου πρέπει να δουν
και Φωτεινή Φιλοσόφου που οι λάτρεις του σοβαρού θεάτρου πρέπει να δουν
Ξεκίνησαν
δυναμικά την περιοδεία σε όλη την Ελλάδα οι μεγάλοι του Ελληνικού Θεάτρου
Γιάννης Νικολαϊδης και Φωτεινή Φιλοσόφου με την η «Ερωφίλη» του Γ. Χορτάτση. Η
παράσταση έχει μεγάλη επιτυχία και καταχειροκροτήτε εντυπωσιάζοντας το κοινό σε
όλη την Ελλάδα.
Ο μεγάλος
ηθοποιός και σκηνοθέτης Γιάννης Νικολαϊδης ανεβάζει το έργο του Γ. Χορτάτση και
το φέρνει κοντά στην αρχαία τραγωδία.
Η τιμωρία και η
πτώση του σκληρού Βασιλιά δείχνει την πτώση των τυράννων της εξουσίας. Η ύβρις
και η αλαζονεία τιμωρείται απο τους θεούς και τους συμπαντικούς νόμους. Η εναντίωση
του Βασιλιά στον αγνό έρωτα της κόρης του με τον γενναίο Πανάρετο, για να την
παντρέψει με κάποιον προς όφελος του Βασιλείου, τον τον έφερε αντιμέτωπο με την
αμείλικτη συμπαντική δύναμη του έρωτα, που είναι και η δύναμη του Θεού. Τιμωρεί
την κόρη του δολοφονώντας τον έρωτα της χωρίς να καταλαβαίνει οτι ταυτόχρονα
δολοφονεί και την ίδια, η Ερωφίλη αυτοκτονεί. Η συντριβή του Βασιλιά φέρνει και
την συντριβή του Βασιλείου.
Ο Γιάννης
Νικολαϊδης στο δραματικό ρόλο του σκληρού Βασιλιά είναι σπουδαίος. Δείχνει
ρεαλιστικά τον εγωισμό της εξουσίας και την προσήλωσή του στις καθιερωμένες
αντιλήψεις της μεσαιωνικής εποχής του έργου.
Είναι
εκφραστικότατος φέρνοντας τον ρόλο κοντά στην αρχαία τραγωδία. Όμως το μεγαλείο
του έγκειται και στην ανακαινιστική σκηνοθετική του αντίληψη, διδάσκοντας και
κατευθύνοντας τους ηθοποιούς, και ανεβάζοντας τους στο ύψος του αρχαίου
δράματος.
Η ανεπανάληπτη
ηθοποιός Φωτεινή Φιλοσόφου είναι μια πιστή Ερωφίλη βγάζοντας όλα τα
συναισθήματα της τραγικής ηρωίδας. Την αληθινή αγάπη της για τον γενναίο
Πανάρετο, τον σεβασμό για τον πάτερα της, την έλλειψη της μητέρας της.
Η αυτοκτονία της
είναι τόσο φυσική σαν μια αγαλλίαση, μια ανακούφιση, και η Φωτεινή Φιλοσόφου
φαντάζει ακόμα πιο όμορφη πεθαίνοντας.
Ο τρόπος που
πεθαίνει και από σκηνοθετικής πλευράς δείχνει την παντοτινή ένωση της Ερωφίλης
με τον Πανάρετο και τον θρίαμβο της αγάπης.
Ο Βασίλης
Ασημακόπουλος δείχνει όλη την γενναιότητα και την ανδρεία του Πανάρετου, είναι
συγκινητικός προσθέτοντας στον ήρωα ένα μεγαλείο.
Ο Γιάννης Τσιώμου
στον ρόλο του Καρπόφορου είναι πιστικός και βγάζει όλη την σκηνοθετική μαεστρία
του μεγάλου θεατράνθρωπου Γιάννη Νικολαΐδη.
Η Τζένη Οικονόμου
στον ρόλο της Χρυσόνομης έχει σωστή υποκριτική τέχνη.
Το έργο «Ερωφίλη»
του Χορτάτση μας δίνει κάποιο δίδαγμα που πρέπει να επισημάνουμε και που αξίζει
να δει το έργο ο θεατής.
Η δύναμη του
ιερού έρωτα είναι αμείλικτη. Από την αρχή τής ανθρωπότητας ο άνθρωπος είχε
αντιληφθεί αυτή την ανεξέλεγκτη δύναμη και την θεοποίησε.
Στην αρχαία
Ελλάδα ήταν η αρχική θεότητα συνυφασμένη με το φως, και ύστερα μεταλλάχθηκε
στην Αγάπη, για να δείξει την δύναμη του Θεού, ως τις μέρες μας.
Όταν αυτή η
συμπαντική δύναμη έρθει στον άνθρωπο φέρνει την αληθινή και μεγάλη ευτυχία, αν
όμως εμποδιστεί μεγάλο κακό και ανεξέλεγκτη καταστροφή.
Ο λόγος του
Χορτάτση είναι κοντά στο παραδοσιακό τραγούδι σε έμμετρο δεκαπεντασύλλαβο
άριστα δοσμένος από τον Γιάννη Νικολαϊδη.
Ο «ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ
ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ ΑΙΧΜΗ» παρουσίαζει την θεατρική παράσταση «Ερωφίλη» του Γ.
Χορτάτση, γιορτάζοντας φέτος τα 25 χρόνια συνεχούς παρουσίας στο χώρο του
θεάτρου.
«ΕΡΩΦΙΛΗ» του Γ. Χορτάτση με τη Φωτεινή
Φιλοσόφου
Τους βασικούς
ρόλους ερμηνεύουν:
Ερωφίλη Φωτεινή
Φιλοσόφου
Βασιλιάς Γιάννης
Νικολαϊδης
Πανάρετος Βασίλης
Ασημακόπουλος
Καρπόφορος
Γιάννης Τσιώμου
Χρυσόνομη Τζένη
Οικονόμου
Διανομή-Συντελεστές
Σκηνοθεσία:
Γιάννης Νικολαϊδης
Σκηνικά: Μιχάλης
Αγγελάκης
Κοστούμια: Όλγα
Σχοινά
Μουσική: Ανακρέων
Παπαγεωργίου
Φωτισμοί:
Στέφανος Κεραμιδάς
Πρόκειται για την
πιο άρτια και γνωστή τραγωδία του Γεωργίου Χορτάτση, μια τραγωδία Έρωτα και Θανάτου και θέση ζωής απέναντι στη σκληρή και αυταρχική Εξουσία. Ένας
άνδρας και μια γυναίκα, δύο άνθρωποι γεμάτοι πάθος για τη ζωή, ορθώνουν
ανάστημα και λένε όχι, φτάνουν και ξεπερνούν τα όρια και τους φραγμούς της
σκληρής εξουσίας. Παίρνουν το δρόμο του έρωτα που απελπισμένα τους οδηγεί στο
θάνατο. Ο γενναίος Πανάρετος και η Ερωφίλη, αυτή η ηρωίδα του έρωτα και της
ζωής, γίνονται παράδειγμα ζωντανό και ο θάνατός τους φάρος που φωτίζει σαν
«ήλιος φωτερός», όπως αναφέρει ο Χορτάτσης.
Η «Ερωφίλη» του
Γεωργίου Χορτάτση είναι μια τραγωδία Έρωτα και Θανάτου, αλλά ταυτόχρονα είναι
ένας ύμνος στη Ζωή, ένας ύμνος στον άνθρωπο που αγωνίζεται για μια ζωή πιο
βαθειά και πιο ουσιαστική. Άλλωστε δεν ερωτευόμαστε κάτι εντελώς συγκεκριμένα,
αλλά τις στιγμές, την ατμόσφαιρα και την αύρα που εκπέμπει η ιδέα του άλλου
φίλου.
Η φίλη της
καρδιάς και της ψυχής, της άγουρης νιότης που ακόμα και με το θάνατό της
υπερασπίζεται την επιλογή της να ζήσει ελεύθερη…
Ακόμα και σήμερα
υπάρχουν τέτοια κοινωνικά προβλήματα.
Υπάρχει ανάγκη από πολλές «Ερωφίλες»…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου